Povjesničar i arhivist. Rodio se u Humu kod Varaždina, 01.09.1914. Gimnaziju je završio u Varaždinu, a studij povijesti na Filozofskom fakultetu u Zagrebu 1937. godine, gdje je s temom o Zlatnoj buli iz 1242. stekao doktorat 1944. godine.
Studirao je pravo u Grazu, arhivistiku u Vatikanu, te knjižničarstvo u Rimu. Radio u Hrvatskom državnom arhivu (1940.-1945.), a 1944. dolazi kao docent za pomoćne povijesne znanosti i hrvatsku povijest na Filozofski fakultet u Zagrebu.
Za vrijeme NDH, zajedno sa svojim varaždinskim mentorom A. Wisertom objelodanjuje zbirku srednjovjekovnih isprava Povijesni spomenici slobodnog kraljevskog grada Varaždina (1942., a II. svezak sam, 1944.). Povijesne studije i rasprave objelodanjuje u Nastavnom vjesniku (1942.-1943.); Časopisu za hrvatsku povijest (1943.); Kulturno-povijesnom zborniku Zagrebačke nadbiskupije u 850. godišnjici osnutka (1944.).
God. 1945. odlazi u izbjeglištvo u Austriju i Italiju, potom u Argentinu.
U kolovozu 1948. iskrcao se je u luci u Buenos Airesu, gdje počinje raditi kao tekstilni radnik, a zatim kao činovnik građevnog poduzeća u Patagoniji.
Mogao je objaviti svoj rad o raspodjeli urođenika, a kada je 1953. na Filozofskom fakultetu Sveučilišta u Cordobi za studij povijesti uvedena paleografija i diplomatika, uključio se je u to Sveučilište kao jedini kandidat za tu katedru.
Objavio je Ediciones de documentos históricos – Izdanaja povijesnih dokumenata, (Córdoba, 1954.); Comienzos de la función notarial en Córdoba – Početak bilježničke struke u Cordobi, (Córdoba, 1956.). Pisao je u hrvatskim i argentinskim znanstvenim časopisima. Bio je pionir Arhivistike u Latinskoj Americi.
Godine 1959. osnovao je Arhivarsku školu u sklopu Sveučilišta u Cordobi. Njegovom zaslugom Organizacija Američkih Država (OEA) 1972. godine osnovala je "Centro Interamericano de Desarrollo de Archivos" (Među Američki Centar za razvitak Arhiva) sa sjedištem u Cordobi.
U znak priznanja za rad na svjetskom nivou ista je ustanova 1987. izdala Spomen Knjigu pod naslovom "De Archivos y Archivistas – Homenaje a Aurelio Tanodi" – "Od arhiva i arhivista – Počast Aureliu Tanodiu".
Godine 1996. je odlikovan od Predsjednika Republike Hrvatske, dra. Franje Tuđmana, redom Hrvatskog Pletera.
Preminuo je u Cordobi 14. srpnja 2011.
Tanodi, Zlatko, Međugorje, Studia Croatica, Broj 126.-127. 1994. godina.
Vidjeti također:
El Dr. Aurelio Tanodi, primer croata académico argentino – Dr. Aurelio Tanodi – prvi Hrvat argentinski akademičar, Studia Croatica, Broj 46-47, str. 169-172, 1972. godina.
Historiador y archivista. Nació en Hum (cerca de Varaždin), el 01/09/1914. Finalizó el bachillerato en Varaždin, y se graduó en historia en la Facultad de Filosofía de Zagreb en 1937, donde con la tesis sobre el tema de la Bula áurea de 1242 se doctoró en 1944.
Estudió derecho en Graz, archivística en el Vaticano y bibliotecología en Roma. Trabajó en el Archivo Nacional de Croacia (1940-1945), y en 1944 es nombrado docente de Ciencias auxiliares de la historia e Historia croata en la Facultad de Filosofía de Zagreb.
En el tiempo del Estado Independiente de Croacia, junto con su mentor de Varaždin A. Wisertom, publica una colección de documentos medievales Povijesni spomenici slobodnog kraljevskog grada Varaždina – Monumentos históricos de la ciudad real libre de Varaždin (1942, y el Tomo II lo publicó solo en 1944). Publicó estudios y debates históricos en Nastavni vjesnik - Noticiero docente (1942-1943); en el Časopis za hrvatsku povijest – Revista de historia croata (1943); en el Kulturno-povjesni zbornik Zagrebačke nadbiskupije u 850. godišnjici osnutka – Colección cultural-histórica del Arzobispado de Zagreb en el 850 aniversario de su fundación (1944).
Colabora con trabajos históricos en diversas revistas y diarios.
En 1945 parte para el exilio primero a Austria e Italia, y luego a la Argentina.
En agosto de 1948 desembarcó en el puerto de Buenos Aires, donde comenzó a trabajar como obrero textil, y luego como empleado en una empresa constructora en la Patagonia.
Pudo publicar su trabajo sobre la distribución de aborígenes, y cuando en 1953, en la Facultad de Filosofía de la Universidad de Córdoba se abrió la cátedra de paleografía y diplomática, se presentó como único candidato para ese puesto.
Publicó Ediciones de documentos históricos (Córdoba, 1954); Comienzos de la función notarial en Córdoba (Córdoba, 1956). Escribió en revistas científicas croatas y argentinas. Fue pionero de la Archivística en América Latina.
En 1959 fundó la Escuela de Archivística dentro de la Universidad de Córdoba. Gracias a sus méritos la Organización de Estados Americanos (OEA) en 1972 fundó el "Centro Interamericano de Desarrollo de Archivos" con sede en Córdoba.
Como reconocimiento a su trabajo a nivel mundial, la OEA en 1987 publicó un Libro Homenaje intitulado "De Archivos y Archivistas – Homenaje a Aurelio Tanodi".
En 1996 fue condecorado por el Presidente de la República de Croacia, Dr. Franjo Tudjman, con la Orden del Hrvatski Pleter.
Falleció en Córdoba el 14 de julio de 2011.
Tanodi, Zlatko, Medjugorje, Studia Croatica, Vol. 126-127. 1994.
Ver también:
El Dr. Aurelio Tanodi, primer croata académico argentino, Studia Croatica, Vol. 46-47, págs. 169-172, 1972.